Een bezoekje aan je oma en opa. Voor de een brengt dit warme herinneringen naar boven en voor een ander misschien juist de gedachte aan een wat strenge grootouder.
De film van deze maand laat vooral warme herinneringen zien. We gaan op bezoek bij oma en opa De Vries in het Diessen van de vroege jaren zestig. Waar oma een dikke kus krijgt en opa voor zijn kleinkinderen een vishengeltje maakt.
Kees en Trees de Vries
De grootouders zijn Cornelis Hubertus de Vries (1880-1969) en Theresia Dirks (1888-1970), oftewel Kees en Trees. Het echtpaar kreeg acht kinderen, waaronder de in de tweede wereldoorlog gesneuvelde Jan de Vries.
Waarschijnlijk is de film gemaakt door zoon Jozef de Vries, maar van de eigen kinderen is alleen Riet de Vries-van de Wouw op beeld te zien. Ze zit met haar twee oudste kinderen aan tafel. Waarschijnlijk tijdens een paasbrunch, aangezien de familie geniet van gekookte eieren en broodjes.
De tekst gaat verder onder het fragment. De hele film is via deze link te bekijken.
Op bezoek bij opa en oma
De film gaat juist over de jongste generatie, de kleinkinderen, die volop in beeld komen. We zien hoe ze liefdevol hun grootmoeder groeten, spelen op de binnenplaats, samen eten, maar ook keurig helpen met de afwas. Daarnaast maakt opa Kees een hengeltje voor zijn kleinkinderen, zodat ze kunnen vissen in de sloot.
Bijzonder zijn ook de beelden van de kruidenierszaak in Diessen. Deze Spar-winkel werd oorspronkelijk gerund door de grootouders, maar was ten tijde van het filmen al overgenomen door zoon (en fervent amateurfotograaf) Gust de Vries en zijn echtgenote Nelly van Ostade. We zien de kleinkinderen bij de toonbank, terwijl de boodschappen vakkundig in een tasje worden gestopt. Hoewel het slechts een kort shot is, geeft het toch een mooi beeld van de inrichting van een kruidenierswinkel in de jaren zestig.
Warme herinneringen en dorpsbeelden
De familiefilm laat vooral persoonlijke gebeurtenissen zien, maar toch zal het veel mensen ook laten terugdenken aan de eigen grootouders. Aan het logeren, gezellig eten of samen spelen. Het zijn herinneringen die vaak niet tijdsgebonden zijn en generaties overstijgen. Daarnaast laat de film, hoewel slechts kort, het dorp Diessen in de jaren zestig zien. Een verdwenen kruidenierswinkel, maar ook straten en een kerk die tot op de dag van vandaag bijna onveranderd zijn.
Deze familiefilm werd in 2022 door een familielid geschonken aan Regionaal Archief Tilburg. Vervolgens is de film gedigitaliseerd en voor iedereen beschikbaar gesteld in de beeldbank en op www.brabantinbeelden.nl.
