Via Twitter (bedankt
@cvanderven !) las ik dat de
Amerikaanse Nationaal Archivaris een
interessante post had geschreven over het belang van tweets.
Tweets zijn de berichten die mensen versturen via Twitter, de vrolijke online kwebbelbox. Tenminste, als je je gedachten en opmerkingen kunt beperken tot 140 tekens. Het artikel laat helder zien dat de onbenulligheid van de tweets, waar met name critici maar geen genoeg van krijgen de rest van de wereld op te wijzen, een waarde vertegenwoordigd.
Aanleiding was de
donatie door
Twitter.com aan het
Library of Congress van alle tweets die van 21 maart 2006 tot op heden zijn verzonden, om die vervolgens digitaal op te slaan en voor eeuwig te bewaren.
Relevantie? Hoezo dan?
Hoe zouden wij archivarissen het vinden als we op een dag, bij het doorvlooien van wat achterstallig onderhoud, een register uit 1400 zouden tegenkomen waarin minutieus was bijgehouden voor een hele gemeenschap wat ze als ontbijt aten, welke sociale en culturele activiteiten ze ondernamen, hoe betrouwbaar de watervoorziening was, waar ziektes en ander ongemak zich voordeden etc. We zouden het als een juweel behandelen, de pers er bij roepen en menig wetenschapper zou er een gloedvolle dissertatie uit persen. Wat een inzicht zou het ons geven in de samenleving van 1400. Een samenleving waar we nu met enkele snippers een beeld van proberen te reconstrueren.
We smullen van dagboeken omdat ze een hele andere kijk geven op gebeurtenissen en de samenleving dan de meestal wat saaie overheidsarchieven en andere officiële collecties en verzamelingen.
Dat soort dagboekachtige informatie bevatten de onbenullige tweets (en weblogs!) van nu voor een belangrijk deel. Door die schat aan informatie te bewaren geven we een heel mooi beeld van de samenleving rond 2010, met veel nuance, met veel gezichtsvelden, invalshoeken, politieke kleuring en noem maar op. Als je dat dan nog kunt larderen met een strakke collectie weblogs, dan heeft de historisch onderzoeker van de toekomst, of zijn interesse nou uitgaat naar politiek, eetcultuur, beeldcultuur, sociologische stratificaties, psychologische gesteldheid of noem maar op, een schat aan informatie om een prachtbeeld schetsen van de tijd waarin wij nu leven.
Het is een kwestie van het verleden in de toekomst zichtbaar maken. En dat moet je nu al bedenken. Goed dat het
Library of Congress deze veelomvattende en belangrijke taak op zich heeft genomen.
Tweet on!
[UPDATE: toegevoegd op 20 april
Deze discussie wordt ook gevoerd bij de
Digitale Archivaris ,
Ingmars weblog ,
Lineke's weblog en
Edwins Weblog .]
PS: voor wie Twitter nog niet kent:
