In 2010 en 2011 was het complex van de Koninklijke Leder nog veelvuldig in het nieuws, vanwege de renovatie van het ketelhuis en de machinekamer.
Bijna honderd jaar geleden, op 27 oktober 1916 werd de Lederfabriek Oisterwijk opgericht door Chris van der Aa (1885-1941). Strategisch werd de fabriek vlak langs de spoorlijn gebouwd en in 1918 startte de productie. Vier jaar later in 1920 werd de Lederfabriek Oisterwijk overgenomen door het concern van de familie Adler en Oppenheimer, die lederfabrieken exploiteerden in diverse Europese landen. Het bedrijf was gespecialiseerd in vervaardiging van kalfsleer, na de oorlog is het productieproces omgebouwd naar de fabricage van rundleer. In 1932 ontving de Lederfabriek het predicaat Koninklijk. Het was een florerend bedrijf met een eigen voetbalclub. In de jaren zestig kwamen er ook arbeiders uit Griekenland werken.
Hagemeyer N.V. nam het bedrijf in 1966 over, in december 1970 gevolgd door de overname van de aandelen van de Koninklijke Chroomlederfabriek De Amstel in Waalwijk. Door samenvoeging van beide bedrijven is de Koninklijke Verenigde Leder ontstaan.
In 1973 werden de bedrijfsresultaten zo slecht dat er verlies werd geleden. De vestiging Waalwijk sloot, alleen die van Oisterwijk bleef open. De productie van lakleer werd afgestoten. Deze maatregelen waren niet afdoende. Het bedrijf had grote voorraden en boekte verlies op verlies. Het aantal personeelsleden slonk van 630 werknemers in 1970 tot de grote afslanking in 1990 tot 63.
Ondanks alle inzet werden de poorten van de KVL op 1 januari 2001 gesloten en het bedrijf in 2004 failliet verklaard. Als oorzaak werd door de laatste directeur P. Aben de lage lonen landen genoemd, maar ook de dure dollar en de stijging van de prijs van de ruwe huiden. De 35 werknemers werden ontslagen.
In juli 2011 werd het Regionaal Archief Tilburg benaderd door W. van Hooft van de Belastingdienst Eindhoven. Als gevolg van de afhandeling van het faillissement, had hij een restant van het archief van de Koninklijke Leder op zijn kantoor staan. Dit deel is nu ook opgenomen in het archief opdat het verhaal van de Leder blijvend verteld kan worden.
