Educatief medewerker is een leuk beroep omdat je er zelf heel veel van leert.
Neem nou de gastles genealogie die mijn collega Ans en ik (Petra Robben) morgen gaan geven op het Theresialyceum. We maken uiteraard een powerpoint want we moeten die leerlingen eerst laten zien wat een archief is. Ze zijn er waarschijnlijk nog nooit geweest. 'Ja,' zegt collega Ans, 'dan moeten er wat plaatjes bij van aktes...'
En zo zit ik op zondagavond voor de site van ons Regionaal Archief Tilburg. Help, ik ben een enorme leek op het gebied van genealogie. Het duizelt me voor de ogen. Natuurlijk typ ik 'Robben' in en zie daar een heeeeele lange lijst met allemaal resultaten. Veel te wijd gezocht natuurlijk. Dat werkt voor die leerlingen niet. Ik ga al wat scherper zoeken op de geboorteregisters. De lijst wordt al wat kleiner. En zie daar, ik kom ineens tot inzicht dat ik me moet focussen op Berkel-Enschot. Dan krijg ik nog een ingeving: laatst hebben we een boek van mijn ouders gemaakt met achterin een stamboom. Zie daar, de geboorte- en sterfjaren van mijn opa's en oma's. Dat gaat de goede kant op. Dan ook nog maar even onze pa gebeld, want hoe heten mijn overgrootouders?(Ik probeer me maar in die leerlingen te verplaatsen, hè?)
Goed, uiteindelijk ga ik zoeken op achternaam, geboorteregister en het jaartal en ja hoor, ik vind de geboorteakte van mijn opa Jan. Eens kijken naar opa Adriaan uit Udenhout. Bingo! Als ik lees dat hij 'des nachts ter elfder ure in den Mortel' is geboren, raak ik bijna ontroerd. Helemaal enthousiast zoek ik nu ook nog in zijn geboortejaar op huwelijken en ook daarvan prijkt hier bovenaan het resultaat.
Ik heb een goede ervaring opgedaan! Een sleutelervaring! Ik ben geraakt, geinspireerd en wil eigenlijk verder gaan zoeken. Mijn avond kan niet meer stuk en dit goede gevoel ga ik morgen overbrengen op die leerlingen.
Educatie hè, daar leer ik nog iets van!
