Op zaterdag 9 mei 2009, voorafgaand aan moederdag, was er bij Regionaal Archief Tilburg een Archiefcafé in samenwerking met de NGV afdeling Tilburg-'s-Hertogenbosch.
Er waren twee sprekers die de toehoorders bijna twee uur onderhielden met allerlei wetenswaardigheden over de problemen rondom ongehuwde moeders en onwettige kinderen.
Theo van Herwijnen beet het spits af en was meteen in zijn element. Zijn voorliefde voor de uitzonderingen en bijzondere gevallen leverde een scala aan voorbeelden op van merkwaardigheden in de registers van de burgerlijke stand.
De nadruk van zijn verhaal lag op de naamgeving van de kinderen. De afwisseling tussen het toekennen en gebruiken van de familienaam van de moeder of van de soms niet genoemde vader. Dus, b.v. (geheel fictief!) Maria van Gestel krijgt een zoon, vader onbekend, maar die zoon heet in de geboorteakte: Lodewijk van Mierde. Hij voert die naam verder zijn hele leven. Soms leidde dat ook tot misverstanden en kreeg zo'n kind daardoor een dubbele achternaam. In het genoemde voorbeeld kon zo'n kind ook verder leven als Lodewijk van Mierde van Gestel, waarbij hij de familienaam van zijn moeder er bij kreeg.
Een ander onderwerp was de problematiek ten aanzien van wettiging en erkenning en wat is nou eigenlijk het verschil? Kinderen die gewettigd werden soms 15 jaar na hun geboorte. Is er dan nog sprake van de natuurlijke vader? Waarom zouden ouders zolang wachten met trouwen?
Het meest bijzondere was een man die bij het huwelijk met zijn vrouw drie kinderen wilde laten wettigen waarvan de het oudste kind dan moest zijn verwekt toen hij 11 jaar oud was. Ondanks volharding van deze man wilde de ambtenaar van de burgerlijke stand daar toch niet toe overgaan.
Een vermakelijke 45 minuten waarin problemen waar je als genealoog voor komt te staan, duidelijk naar voren kwamen. Voor wie de lezing niet kon bijwonen of als je het allemaal nog eens wil nalezen heeft Theo van Herwijnen alles nog eens op een rijtje gezet in
dit document.
