046310 - Huisje aan het Hoogeind gebouwd rond 1817, in 1830 bewoond door eigenaar Vincent Beijsters en in 1870 door eigenaar Jan Baptist van den Berg. In 1910 was het pandje eigendom van Wilhelmus Wellens. Het werd toen bewoond door H.J.C. Wellens. In 1934 werd Jan van Gorp, voorheen landbouwer op St. Jacob, bewoner van dit pandje, dan bekend als "Hoogeindscheweg 6 " Johannes Petrus Cornelis van Gorp, geboren te Tilburg op 17 juni 1904 uit Goirlese ouders, emigreerde in 1949 met zijn gezin naar Canada. In dat jaar wees een onderzoek uit dat het pandje onbewoonbaar was: de plafonds waren te laag, het dak was versleten en de vloeren lagen onder straatniveau, zodat het huis zeer vochtig was. Toch werd het op 30 maart 1949 betrokken door de weduwe M.C. Paulissen met inwonende dochter, schoonzoon en kleinkind. Van het stalletje in het linker deel van de woning werd een slaapkamer en een berging gemaakt. Volgens een advies van de inspecteur van volksgezondheid (volkshuisvesting) van 3 maart 1959 moest het pand onbewoonbaar verklaard worden "om rede zij bouwvallig, zeer vochtig en versleten is" Kort daarna is het huisje gesloopt. - Foto's & Kaarten

Huisje aan het Hoogeind gebouwd rond 1817, in 1830 bewoond door eigenaar Vincent Beijsters en in 1870 door eigenaar Jan Baptist van den Berg. In 1910 was het pandje eigendom van Wilhelmus Wellens. Het werd toen bewoond door H.J.C. Wellens. In 1934 werd Jan van Gorp, voorheen landbouwer op St. Jacob, bewoner van dit pandje, dan bekend als "Hoogeindscheweg 6 " Johannes Petrus Cornelis van Gorp, geboren te Tilburg op 17 juni 1904 uit Goirlese ouders, emigreerde in 1949 met zijn gezin naar Canada. In dat jaar wees een onderzoek uit dat het pandje onbewoonbaar was: de plafonds waren te laag, het dak was versleten en de vloeren lagen onder straatniveau, zodat het huis zeer vochtig was. Toch werd het op 30 maart 1949 betrokken door de weduwe M.C. Paulissen met inwonende dochter, schoonzoon en kleinkind. Van het stalletje in het linker deel van de woning werd een slaapkamer en een berging gemaakt. Volgens een advies van de inspecteur van volksgezondheid (volkshuisvesting) van 3 maart 1959 moest het pand onbewoonbaar verklaard worden "om rede zij bouwvallig, zeer vochtig en versleten is" Kort daarna is het huisje gesloopt.

Fotonummer["046310"]
PlaatsGoirle
Straat["Hoogeindseweg"]
Datering vanaf29-11-1956
FotograafHuub P.J. de Bont, Goirle
HerkomstCollectie P. de Bont, Drunen.
Uiterlijke vormfoto
OmschrijvingHuisje aan het Hoogeind gebouwd rond 1817, in 1830 bewoond door eigenaar Vincent Beijsters en in 1870 door eigenaar Jan Baptist van den Berg. In 1910 was het pandje eigendom van Wilhelmus Wellens. Het werd toen bewoond door H.J.C. Wellens. In 1934 werd Jan van Gorp, voorheen landbouwer op St. Jacob, bewoner van dit pandje, dan bekend als "Hoogeindscheweg 6 " Johannes Petrus Cornelis van Gorp, geboren te Tilburg op 17 juni 1904 uit Goirlese ouders, emigreerde in 1949 met zijn gezin naar Canada. In dat jaar wees een onderzoek uit dat het pandje onbewoonbaar was: de plafonds waren te laag, het dak was versleten en de vloeren lagen onder straatniveau, zodat het huis zeer vochtig was. Toch werd het op 30 maart 1949 betrokken door de weduwe M.C. Paulissen met inwonende dochter, schoonzoon en kleinkind. Van het stalletje in het linker deel van de woning werd een slaapkamer en een berging gemaakt. Volgens een advies van de inspecteur van volksgezondheid (volkshuisvesting) van 3 maart 1959 moest het pand onbewoonbaar verklaard worden "om rede zij bouwvallig, zeer vochtig en versleten is" Kort daarna is het huisje gesloopt.
AnnotatieDrie eeuwen landbouwgeschiedenis van Goirle, p. 51. Archief gemeente Goirle 1946-1971, nr. 1032.
Datum