Tot ons grote verdriet en verslagenheid berichten wij dat afgelopen vrijdagavond 29 november op 64-jarige leeftijd onze medewerker Piet Horsten is overleden. Piet werd op 9 november jl. getroffen door een hersenbloeding en lag sindsdien in het ziekenhuis. Toen Piet vervolgens een longontsteking kreeg, werd het steeds moeilijker. Een lijdensweg is hem bespaard gebleven en dat is wat hij ook zelf wilde.
Piet Horsten was sinds 1 september 1998 via de Diamantgroep gedetacheerd bij ons als assistent medewerker Archiefbeheer. Piet was secuur en nauwkeurig in het uitvoeren van zijn werkzaamheden en stond voor kwaliteit waar het archief hem heel dankbaar voor is. Daarnaast was Piet ook altijd sociaal betrokken en stond voor iedereen klaar. Wij zullen hem ontzettend missen.
Als medewerkers van Regionaal Archief Tilburg zijn we bij elkaar gekomen en hebben herinneringen aan hem opgehaald. Hieronder lees je hiervan een weerslag.
Yvonne Welings vertelt: "Piet Horsten is in november 2013 overleden. Meer dan 12 jaar was hij mijn directe collega. Piet was geen doorsnee collega. Hij werkte altijd keihard. Dankzij hem hebben vele duizenden mensen dagelijks plezier van de informatie, die de website van het Regionaal Archief Tilburg beschikbaar stelt. Hij heeft een wezenlijke bijdrage geleverd aan het inkloppen van miljoenen gegevens. Je deed nooit tevergeefs een beroep op hem, de karweien waren altijd sneller klaar dan gevraagd. Slechts een keer liet hij een tegengeluid horen. Voor de beeldbank moesten talloze gegevens van straten in Tilburg ingevoerd worden, zo'n 80 ladebakken in totaal. Als echte Tilburger met een textiel- en kermisachtergrond leek deze klus op zijn lijf geschreven. Bak na bak werd ingeklopt, maar bij straat met de letter L werden deze werkzaamheden ook hem te gortig, hij kon geen straat meer zien. We waren overigens blij dat hij met enige regelmaat ging roken, anders had hij zeker RSI gekregen.
Nu vlak voor zijn pensioen trof hem een veel erger noodlot, een herseninfarct, waar hij niet meer van kon herstellen. Hij keek er naar uit om na zijn pensioen zijn befaamde platencollectie van de Rolling Stones te gaan beluisteren en over te zetten op andere dragers. Het heeft niet zo mogen zijn. Wij hadden hem graag nog veel geluk toegewenst.
We verliezen in Piet een toegewijde collega en betreuren het dat hij niet verder van zijn arbeidsloze leven kan genieten."
Arjan van Loon omschrijft Piet als een harde werker. "Wars van uiterlijke opsmuk. Hij was een muziek- en voetballiefhebber; wist er ook alles van. Was iemand een belangrijke wedstrijd of uitslag uit het verre verleden vergeten; Piet wist het nog haarfijn voor de geest te halen. Bij personneelsuitstapjes was Piet, voor zover ik me kan herinneren, altijd aanwezig. Stadswandelingen waren niet aan hem besteed; terrasjes des te meer. "
Chris vertelt: "Piet was mijn rookmaatje, het ouwbetten was tijdens het roken even lekker als het rokertje zelf. Zal het missen."
En we staan ook weer even stil bij de andere collega die we dit jaar verloren. Theo verwoordt het als volgt: "Een tweede collega waar ik nauw mee heb samengewerkt is dit jaar overleden. Eerst
Marty en nu Piet. Beiden veel te jong. Verdrietig. Ik zal Piet herinneren als een fijne collega en ik zal hem missen."
Piet verrichtte veel werk voor Theo bij het controleren van inventarissen die overgezet moesten worden naar EAD. Secuur werk, Piet was er goed in en vond het leuk om te doen.
Jaël rookte vaak samen met Piet en kreeg zo te horen dat hij in zijn jongere jaren reizen maakte met een club vrienden. Ze trokken de hele wereld over. En Piet vertelde dat hij ongelofelijk veel las, dat hij een enorme boekenverzameling heeft. Daarnaast verzamelde hij platen van onder andere de Rolling Stones.
Mirjam vond in Piet regelmatig een steun en toeverlaat als we weer eens een grote "fotobestelling" kregen: in een mum van tijd had hij de foto's dan verzameld en verzendklaar gemaakt. Hij vond dit altijd een leuke afwisseling van zijn andere werkzaamheden. Toen een van de affiches van "Noorderligt" beschreven moesten worden, was Piet, met zijn rock-and-roll-verleden natuurlijk de aangewezen persoon om dit te doen.
Joop sprak regelmatig met Piet over van alles en nog wat, maar vooral over muziek.
Piet was een kenner van de Tilburgse Kermis. Steevast elk jaar nam hij vrije dagen op om naar de kermis te gaan, jarenlang met een vaste maat van hem. En zijn vrije dagen werden ook een beetje bepaald door het weer: met sneeuw en op hele warme dagen kwam hij niet werken. Gladheid, daar hield hij helemaal niet van en hoge temperaturen ook niet. Ook in ons geheugen gegrifd: Piet tijdens de lunch met een glas chocolademelk. Altijd chocolademelk! Vele liters moet hij ervan gedronken hebben.
Karin vond Piet altijd een hele vriendelijke, opgewekte collega. "Hij was altijd in voor een praatje en hij had humor. Maakte vaak heel gevatte opmerkingen. Ik vond hem betrokken en hij zocht het contact.
Wel had ik een soort bezorgd gevoel over hem als ik hem zag.
Eén van de allereerste herinneringen aan hem is het bedrijfsuitje met het Archief op mijn allereerste werkdag hier, een jaar geleden. Kegelen in de Druiventros. Ik zat o.a. bij Piet in het groepje.
Bij het tweede bedrijfsuitje zag ik dat die wandeling niks voor hem was. Ik hield wel een oogje in het zeil! Gelukkig zag ik hem daarna met smaak van de maaltijd en drankjes genieten.
Als er foto´s gedownload moesten worden, dan was dit een uitgelezen klusje voor Piet en hij voerde op verzoek ook beschrijvingen in. Als ik naar hem toe ging met een ´downloadklus(je)´ dan ging dat meestal met een praatje gepaard."
Jeroen vertelt dat Piet altijd op een bepaalde manier binnenkwam: "Als hij s' morgens binnenkwam, riep hij altijd over de gang MORGUUHH!!!. Dat is nu niet meer. Hij kwam altijd vragen hoe het met onze kleine gaat, dat vond ik erg lief van hem en getuigt van een groot hart.
Het zingen achter de computer gaan we allemaal missen. Ook al klonk het voor geen meter het klonk wel gezellig!"
Natascha (assistent dienstverlening) werkt nog maar vijf maanden in Regionaal Archief Tilburg, maar Piet heeft in die tijd op haar een zeer sociale indruk achtergelaten: "Al meteen de eerste week vroeg hij een paar keer of ik mijn draai kon vinden. Regelmatig had ik samen met hem lunchpauze en maakten we samen een praatje over wat er in de krant stond en het weer. Hij was ook altijd geinteresseerd in het wel en wee bij mij thuis.
Vanaf het moment dat ik mijn eerste blog postte over de historie van de Tilburgse blaasmuziek en daarin ook meldde dat wij thuis allemaal muziek maken, kwamen de verhalen los over zijn tijd als drummer in een coverband en bracht hij zelfs een kaartje van die band mee om te laten zien.
Ik herinner me dat je Piet al vanaf het einde van de gang kon horen aankomen op zijn klompen met een bepaalde tred. Bijzondere man!"
Ook op Natasja (van de receptie) maakte Piet een onuitwisbare indruk. Kort voor zijn hersenbloeding hadden ze nog een heel persoonlijk gesprek. Natasja is blij dat ze Piet nog een bezoekje heeft gebracht in het ziekenhuis. Hij herkende haar en was zichtbaar blij met haar bezoekje. Ze haalt nog wat herinneringen op: "Ik zal nooit vergeten dat Piet vorig jaar zijn ontvangen "waardebon voor gratis oliebollen" speciaal naar mij kwam brengen bij de receptie. Hij had er goed over nagedacht aan wie hij die bon cadeau wilde doen. In waarde misschien niet veel maar het gebaar voor mij zo groot. Ik vond dit erg lief en attent van Piet.
Ook kwam Piet elke dag aan mij vragen hoe het thuis met mijn dochters gezondheid ging.
Ik heb met Piet zo erg gelachen als hij zijn verhaal over zijn "verdronken laptop" keer op keer vertelde. Piet had thuis een keer ietsje teveel biertjes op en zijn bier is uiteindelijk over de laptop gegaan.
Verder had Piet echt liefde voor de Tilburgse kermis. Hier keek hij altijd al lang vooraf naar uit. Helaas is hij afgelopen jaar niet naar de kermis geweest vanwege de warmte waar Piet echt niet tegen kon.
Verder kwam hij regelmatig bij mij kletsen over zijn aankomend pensioen. Ook hier keek hij erg naar uit."
Piet zou in november 2014 met pensioen gaan. Waarschijnlijk hadden we hem daarna als vrijwilliger nog gezien in het archief. Helaas, het heeft niet zo mogen zijn.
Als afsluiting (met dank aan Chris) een mooie ballad van de Rolling Stones, waarbij de tekst wel past bij Piet, over veel te koude winters.
