Op het Ugame Ulearn congres eind April werd ik overstelpt met alle mogelijke nieuwigheden op het gebied van de interactieve communicatie (pleonasme?) Zo zat 'iedereen' om me heen plotseling te Twitteren, terwijl ik net voor het eerst van dat woord had gehoord en al braaf mijn mobieltje had uitgezet! Ik voelde me hopeloos achter lopen bij de rest van de wereld. De geweldige performance van
father Roderick, een fascinerende mengeling van cabaret, preek en promotie maakte veel goed en ik besloot om verder te gaan op het pad van de ontdekkingen.
Terwijl ik van mijn lunch genoot (een hip bakje noodles) zag ik bij het medeorganiserende
DOK, de bibliotheek van Delft, een digitale beeldtafel. Daar had ik weleens iets van gezien op YouTube ofzo: een
'tafel' waarop digitale foto's liggen en daar kun je dan mee schuiven alsof het echte foto's zijn. Omdat ik nog wat geschiedenis in Delft heb liggen kon ik het niet laten op zoek te gaan naar bekende pandjes en steegjes. En ja hoor, het werkte precies als in de film: gewoon wat schuiven met je vingers over het blad en de foto's schoven mee.
Koen Rotteveel, student Industrieel Ontwerpen, heeft in het kader van zijn afstuderen deze 'Delftse Beeldtafel' ontwikkeld. Hij vertelde me dat hij had ondervonden dat archieven weliswaar erg hun best doen documenten te digitaliseren en voor een zo groot mogelijk publiek beschikbaar te stellen, maar dat de beeldbanken die bij de meeste archieven gebruikt worden niet erg laagdrempelig en publieksvriendelijk zijn. Je moet als publiek goed weten wat je zoekt, zomaar een beetje rommelen tussen de foto's is er nauwelijks bij en het invullen van al die formulieren voor je überhaupt een foto te zien krijgt, lokt ook niet echt. Het gevolg is dat de websites vooral worden bezocht door historici en stamboomonderzoekers (die de weg toch al weten.) Daarmee wordt een grote groep potentieel in geschiedenis geïnteresseerden gepasseerd.
Het idee achter deze Delftse Beeldtafel is de laagdrempeligheid van de bibliotheek en de enorm gevarieerde authentieke informatie die aanwezig is in het archief door middel van techniek te koppelen. Doordat de tafel objecten kan herkennen, kunnen gebruikers van de bibliotheek hun lidmaatschapspas (met daarop o.a. naam, geboortedatum en adres) op het scherm leggen en als een duveltje uit een doosje verschijnen er foto's uit het archief van de straat, het geboortejaar of andere rubrieken op het scherm. De bezoeker wordt op deze manier verrast en uitgedaagd verder te zoeken. Een voordeel is bovendien dat de beeldtafel groot genoeg is om met meerdere mensen samen door het archief te snuffelen.
Wat er allemaal niet mogelijk is!
