Op 3 september 2024 startte Pauline van Hezik als directeur van Regionaal Archief Tilburg. Nu, een jaar later, kijkt ze graag terug én vooruit. Hoe is het haar bevallen? Wat viel haar op? En waarvan kriebelen haar vingers om het op te pakken?
“Allereerst kan ik mij goed herinneren hoe warm ik werd onthaald op mijn eerste werkdag. Ook viel me op hoe enthousiast en gedreven de medewerkers en vrijwilligers van het Regionaal Archief zijn. Als een geoliede motor met veel kennis en creatieve ideeën zag ik een team dat enorm op elkaar was ingespeeld en op elkaar kon bouwen. Veel flexibiliteit om in te springen waar het nodig was en is. Dienstverlening in hoog vaandel. Zowel voor onderzoekers als voor ambtenaren. En na jarenlang zzp-er te zijn geweest, genoot ik er zelf van deel van een team te zijn en had ik zin om samen verder te gaan bouwen op wat er al stond.
Omdat mijn voorganger langdurig ziek was geweest, waren er natuurlijk ook zaken blijven liggen en uitgesteld. Zo kon ik als opvolger weer nieuwe accenten leggen en keuzes maken samen met het team. Dat is ook mijn stijl overigens, in samenspraak komen tot oplossingen en nieuwe aanpak waar nodig. Soms creatief chaotisch, maar altijd gericht op mensen en een goed en zinvol resultaat. Als archief zijn we echt één van de pijlers van democratie in de maatschappij. Dit motiveert me om mijn werk goed te doen en te inspireren.
.jpeg?sfvrsn=ab4cc55c_1)
Met de gemeenten streef ik ernaar, in samenspraak met de gemeentearchivaris, de banden te blijven smeden. Ik vind het in de uitvoering van afspraken belangrijk dat we zichtbaar zijn, open staan voor vraagstukken en verbetering, verduidelijken wat we doen binnen de afspraken die we hebben, reëel zijn over digitale ontwikkelingen en kosten nu en inzichten daarover in 2014 bij de start van onze overeenkomst met de gemeenten. We streven naar samenwerking en naar innovatieve oplossingen voor overbrenging van archieven met het oog op onze ambitie voor onderzoek, de vraagstukken bij gemeenten en de eisen vanuit de nieuwe Archiefwet vanaf 2027. De keuze voor de innovatieve leverancier Divault voor ons e-depot hoort hierbij. Periodiek plan ik een gespreksronde in met onze gemeenten en daarnaast plannen we ook bijeenkomsten waar we gezamenlijk thema’s en ontwikkelingen bespreken.
Wat goed is willen we goed houden. De Lanciersprijs, de open dagen, symposia, educatie over Marietje Kessels aan de basisscholen, de live en online dienstverlening met chatdienst tot 22.00 uur ‘s avonds, het doorgaande beheer van analoge en digitale informatie achter de schermen, onze prachtige (beeld)collectie, onze zichtbaarheid op social media, Transkribus als toegang op oud schrift, dienstverlening voor ambtenaren en samenwerking met gemeenten op het gebied van overbrenging van analoog en digitaal archief. En zeker ook de noeste arbeid van de vrijwilligers,
Maar ook kijken we naar een nieuwe website (eind dit jaar gereed), nieuwe educatieve plannen met Fontys, meer scholing voor de medewerkers zowel intern (supervisie met de gemeentearchivaris) als extern via cursussen en opleidingen, sterkere profilering als expert van regionale bronnen, inclusief acquisitiebeleid gaan formuleren, digitaliseringsambities bijstellen, en intern een aantal processen verbeteren. Verder hebben we zo’n mooi pand, hoe geweldig zou het zijn als er nog meer leven in komt, meer activiteiten? Met Stadsmuseum Tilburg samen bieden we af en toe gezamenlijk activiteiten aan en dromen we soms over meer. Zoals het starten van een lezingenreeks vanaf dit najaar, geïnspireerd door het boek Het Verdriet Van Tilburg van Maarten van Riel (die ook onze Lanciersprijs 2025 won!).
Uitdagingen zijn er genoeg. Zoals de schaarste op de arbeidsmarkt. We hebben nu een vacature voor een adviseur digitale informatievoorziening en dat kan een hele uitdaging zijn om de benodigde digitale expertise weer aan te trekken. Dat zien we in het hele land overigens. Verder is het in Tilburg zo geregeld dat de gemeentearchivaris (formeel beheer) en de rest van onze archief (feitelijk beheer) het archief organisatorisch gescheiden georganiseerd zijn, wat af en toe uitdagend of ingewikkeld is in de samenwerking, én we komen er steeds weer uit. De digitale vraagstukken die er liggen, kennen we allemaal. Ook de uitdaging om onze beeld- en geluid collectie helemaal toegankelijk krijgen (er ligt nog heel veel moois op de plank!). Verder voortdurende vraagstukken op het gebied van openbaarheid, auteursrecht en privacy bescherming blijven onze aandacht vragen, net als de voorbereiding voor de nieuwe Archiefwet, die veel kennis, maar ook veel tijd vragen om het goed te doen. Last but not least is er ook de ambitie onze plek binnen het erfgoedveld van Tilburg en regio wat sterker te verbinden met anderen die daarin actief zijn.
Toen ik solliciteerde, trad ik in dienst van Stichting Mommerskwartier. Bonus! Normaalgesproken maakt een archiefdienst deel uit van de overheid. Bij de Stichting werken echter geen ambtenaren… Als MT lid kom ik regelmatig in de Goirkestraat en geniet ik mee van de creatieve vibe, de schoonheid, de smaakvolle horeca, goede sparringspartners, en natuurlijk het mooie textielverhaal dat we delen.
Als ik zo stil sta bij wat we allemaal doen, wat we nog willen doen en kunnen, is het eigenlijk ongelooflijk hoe we met circa 18 fte en 80 vrijwilligers al zoveel voor elkaar hebben gekregen. Met ondertussen dus alweer nieuwe plannen en ideeën! Ik voel me daar heel trots over.
Mijn tweede jaar is gestart op 1 september 2025. Daar heb ik zin en vertrouwen in. Volgend jaar kunt u een nieuwe blog verwachten waarin ik mooie verhalen wil vertellen over hoe we met de uitdagingen zijn omgegaan en welke projecten tot stand zijn gekomen.
En lezer? Altijd welkom. In de studiezaal, via mail en chat, in gesprek, bij onze activiteiten of via onze dienstverlening. De archieven zullen er zijn. En wij ook.
