In april 1939 werden gemeenten al gewaarschuwd dat klokken uit torens en gemeentehuizen in beslag zouden worden genomen. Midden in oorlogstijd, in december 1942, werd het meer en meer een realiteit. Het duurde tot 1943 voordat de klokken werden opgehaald. De meeste klokken kwamen uit de Brabantse kerken. Alleen de zogenaamde C-klokken mochten blijven hangen om de burgerbevolking te waarschuwen bij gevaar. In Oosterhout bleven er klokken hangen in de Torenstraat, Rulstraat, het klooster Catharinadal, Oosteind en Dorst.
De klokken van sommige parochies verdwenen soms niet in de oorlogsindustrie, maar werden ook verspreid over andere kerken. In totaal waren er 290 klokken beschikbaar om over de provincie Noord-Brabant te verspreiden. Een Oosterhoutse klok kwam terecht in Meerveldhoven en de klok van de toenmalige Hervormde gemeente in de Rulstraat verhuisde naar de R.K. kerk in Den Hout. In 1947 vroeg de kerkvoogdij de klok weer terug.
Niet alleen werden de klokken gevorderd van de kerken zoals de Sint Jan, maar ook van de kloosters en gestichten zoals de Paulusabdij en het Sint Catherinadal. In Udenhout werd de klok het Kapucijnenklooster gevorderd, in Moergestel die van het Sint Antoniusgesticht en het Kaatsheuvel moest de klok van het missiehuis verdwijnen.
Doordat er een administratie werd bijgehouden, kun je meer te weten te komen over de klokken. Wil je het dossier eens nalezen, dat kan door op de volgende link te klikken:
Vordering van klokken tijdens de Tweede Wereldoorlog (2091-851)
