Al in 1186 wordt een kerk in Enschot (
Berkel-Enschot) genoemd, onder patronaatschap van de Abdij van Tongerlo (
norbertijnen). In een archiefstuk uit 1463 wordt de Sint Michielskerk (of Sint Michaëlskerk) officieel vermeld, als de bisschop van Luik opdracht geeft tot een vergroting ervan. Deze parochie was oorspronkelijk zelfstandig maar werd in 1317 onderhorig aan die van Tilburg. Deze situatie bestond tot 1632. Na afloop van de Tachtigjarige Oorlog (1648) moesten de katholieken de kerk ontruimen, waarna de protestanten het gebouw lieten verloederen. In 1705 was het al een bouwval en ondanks diverse herstellingen werd de kerk in 1839 afgebroken. De toren bleef gespaard en werd in de loop der tijd meermalen gerestaureerd. Zoals in 1960, waarna deze werd ingezegend als Mariakapel en als gedachteniskapel voor Enschotse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Zuster
Oda Swagemakers OSB vervaardigde toen een Mariabeeld en er werd een gedenksteen ingemetseld met daarop de namen van oorlogsslachtoffers, zoals die van de
familie Löb. In 1985 volgde weer een restauratie en werden twee gebrandschilderde ramen van
Huib de Corti geplaatst. De Oude Toren aan het Torenpad is het oudste monument van Berkel-Enschot.
