In 1120 stichtte Norbertus van Gennep, ook wel Norbertus van Xanten genoemd, de kloosterorde der norbertijnen (premonstratenzers). Vanwege hun witte habijt worden ze in de volksmond ook aangeduid als ‘Witheren’. Tussen de norbertijnen en Tilburg bestaat een eeuwenoude band, want vanaf 1232 werd vanuit de Abdij van Tongerlo het ‘patronaatsrecht’ (benoemen van een pastoor) der kerk van West-Tilburg aan hen verleend. Deze zielzorg zouden zij hier tot 1832 vervullen. In dat jaar overleed
Evermodus Duchamps, de laatste norbertijn in Tilburg en de bouwpastoor van de huidige
Heikese kerk. Desondanks bleef de norbertijnse spiritualiteit nog lang in Tilburg bestaan. Dit gebeurde mede dankzij de lekenbeweging De kwezels van Nobertus, die zich onder meer elk jaar op de sterfdag van Norbertus (6 juni) verzamelden bij het beeld van de heilige in de
Mariakerk op
De Heikant (De Schans). De laatste kwezel overleed vlak voor de Tweede Wereldoorlog. Omdat de toenmalige bisschop, mgr.
Wilhelmus Marinus Bekkers, geconfronteerd werd met de naoorlogse stadsuitbreidingen, had hij geestelijken nodig voor de zielzorg en het bouwen van kerken. Hij vond de oplossing bij de kloosterorden waar hij gemakkelijk aan personeel kon komen. Zo gingen de kruisheren zich bekommeren om de wijk-parochie Wandelbos en de paters van de Heilige Familie om Broekhoven. In 1964 keerden de norbertijnen terug naar Tilburg om de zielzorg in de Heikant op zich te nemen. Ze vestigden zich in de priorij op De Schans. Deze priorij is het tweede huis van de Abdij van Berne, het centrum van de norbertijnse beweging in Nederland. Anno 2008 leven hier nog vijf ‘Witheren’. Aan de geschiedenis van deze orde in Tilburg herinneren nog diverse objecten, zoals de
Tongerlose Hoef, de
Norbertijnenpoort en beelden van Sint Norbertus, onder meer in de Mariakerk.
In 2013 werd Denis Hendrickx, die tientallen jaren betrokken was bij de priorij op De Schans en ook jarenlang voor de PPR in de Tilburgse gemeenteraad had gezeten, gekozen tot abt van Berne.
