Wat begon met een foto uit onze collectie is uitgewerkt tot de productie T
he Curse of the Diamonds. Dit transmediaal project vertelt het verhaal van vluchtelingen tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Achter het project zit een groep studenten van Fontys. Weken geleden benaderden ze ons met de vraag of ze voor hun project mochten filmen in onze studiezaal. Een project waarin feiten en fictie door elkaar lopen. Wij als archief wilden nog even nadenken of we mee zouden werken aan een project dat op feiten is gebaseerd, maar daar omheen een fictief verhaal maakt. We beslisten mee te doen.
De groep studenten kwam eerst kijken welk materiaal ze wilden en konden gebruiken. Het verhaal ging over de familie Otten (zie foto hierboven), vader Otten en zijn drie dochters uit Turnhout, die waren ondergebracht bij de familie Heerkens in de Nieuwlandstraat. Dit stukje van het verhaal klopt, zie de
beschrijving in onze fotodatabank. Van deze familie bleken we naast de foto ook de persoonskaarten te hebben. In het depot
werden de stukken zorgvuldig bekeken en bepaald waar in de film welk stuk uit de collectie gebruikt kon worden. Dat originele stukken van de familie Otten gevonden werden, was een verrassing voor de studenten. Het verhaal kwam dichterbij!
Een paar dagen later kwam de 'crew' weer langs, ditmaal met camera's en de actrice die Amy Heerkens speelt in het verhaal. Tijdens de opnames in de studiezaal werd besloten ook nog de kranten op microfiches te gebruiken. En heel speciaal: er werd een 360-graden film gemaakt, als onderdeel van het project.
Op 1 december 2015 ging het los, Amy Heerkens plaatste haar eerste filmpje op haar
facebook pagina, de website van
The Curse of the Diamonds en op
YouTube. Amy
twitterde ook. Op al die kanalen was informatie over Amy te vinden en was zij te volgen in een zoektocht naar informatie over familie Otten, die in het huis van haar oma Heerkens had gezeten. In de familie Heerkens was er een gerucht over een vloek en verdwijningen en dat zou te maken hebben met diamanten die meneer Otten vanuit België had meegenomen naar Tilburg. Dat ging Amy onderzoeken, samen met vriend Rob. Een spannende zoektocht.
Als volger van het verhaal zag je verschillende filmpjes voorbij komen (onder andere in onze
studiezaal), moest je een
code oplossen, waarmee je een
security system kon hacken (zie bij Robs pc). Daar vond je de
360 graden beelden.
Tijdens de zoektocht kregen Rob en Amy ruzie wat via
Skype te volgen was. Uiteindelijk riep Amy
hulp in van het publiek en kon je via een sms aangeven dat je zondagavond 13 december naar de Spoorzone wilde komen. Na het invullen van een formulier via
Typeform kreeg je een email met de uitnodiging.
Na allerlei digitale media kon je zondagavond 13 december Amy en de rest van de groep studenten ontmoeten en de afloop van het verhaal achterhalen. Ook dat ging via een ingenieus systeem: een virtual reality bril. Begeleid door één van de makers van het verhaal liep je met die bril door de polygonale hal, waar op bepaalde punten stukjes verhaal in beeld en geluid voorbij kwamen. Ook was er een bril waarin de 360 graden filmpjes te zien waren, draaiend met je hoofd.
Als medewerker van het archief is het bijzonder te zien wat anderen maken naar aanleiding van archiefstukken. Iets dergelijks op zoveel verschillende media, zo transmediaal, hadden we nog niet eerder meegemaakt. Smaakt naar meer?
